- adwersarz
- kundërshtar
Słownik Polsko-Albański. 2007.
adwersarz
Look at other dictionaries:
adwersarz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm. M. e, D. y {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba występująca przeciw komuś; przeciwnik, zwłaszcza w dyskusji, sporze : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć adwersarzy. Być czyimś adwersarzem. <łac.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
adwersarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y przestarz. «ten, kto występuje przeciw komuś, czemuś, zwalcza kogoś lub coś; przeciwnik, nieprzyjaciel» Być czyimś adwersarzem. Pokonać swoich adwersarzy. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
adversorius — ×adversõrius (l. adwersarz) sm. (2) priešininkas: Bijais, idant nepajudintumbei prieš save adversoriaus jo DP186 … Dictionary of the Lithuanian Language
oponent — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. oponentncie; lm M. oponentnci {{/stl 8}}{{stl 7}} ten, kto oponuje, nie zgadza się z czymś, jest zwolennikiem przeciwstawnych poglądów w dyskusji; adwersarz <łac.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
